Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją obchodzony jest w Polsce corocznie 23 lutego.
Dzień ten przypomina o znaczeniu zdrowia psychicznego i potrzebie lepszego wsparcia dla osób zmagających się z depresją.Depresja nie zna płci, wieku, rasy, pochodzenia, wieku.
Może zachorować na nią każdy. Według Światowej Organizacji Zdrowia depresja jest czwartą najpoważniejszą chorobą na świecie i jedną z głównych przyczyn samobójstw.– Dlatego warto i trzeba rozmawiać na ten temat .
Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją został ustanowiony przez Ministra Zdrowia w 2001 r., a jego celem było upowszechnianie wiedzy na temat depresji i innych zaburzeń z nią związanych. Depresja jest chorobą, która może dotknąć każdego bez względu na płeć, wiek czy status społeczny. Często rozwija się latami, dyskretnie i powoli. Obecnie depresja jest najczęstszą chorobą psychiczną. Szacuje się, że około 30-50 % ludzi cierpiało chociaż raz w swoim życiu na zaburzenia depresyjne, z czego tylko 1,5 mln jest zdiagnozowanych i leczonych. Chorzy z obawy przed stygmatyzacją i odrzuceniem cierpią w samotności, tymczasem szybko rozpoczęte leczenie pozwala osiągnąć lepsze rezultaty. Ważne jest wsparcie najbliższych i ścisła współpraca z lekarzem.
Jako rodzice powinniśmy zachować czujność i zwracać uwagę, czy u dziecka nie pojawiają się objawy sugerujące depresję. Do specjalisty od zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży należy zgłosić się zawsze, gdy u młodego człowieka od 2 tygodni lub więcej utrzymują się chociaż 2-3 z poniższych symptomów:
- Obniżony nastrój, przez większą część dnia niemal codziennie;
- Utrata zainteresowań i zdolności odczuwania radości;
- Zmniejszenie energii, ciągłe zmęczenie;
- Osłabienie koncentracji i uwagi;
- Pesymistyczne myśli odnośnie siebie i przyszłości;
- Myśli samobójcze lub myśli o śmierci (u dzieci i nastolatków mogą o nich świadczyć niepokojące rysunki, żarty o śmierci i wyraźny wzrost zainteresowania tematyką śmierci np. w filmach i serialach);
- Zaburzenia snu – wybudzanie się przedwcześnie, trudności z zasypianiem lub zwiększona potrzeba snu;
- Zaburzenia apetytu.
Oprócz powyższych, typowych objawów wskazujących na zaburzenia nastroju, rodzice i opiekunowie powinni pozostać czujni także na niecharakterystyczne symptomy: ich źródło również może leżeć w tym, że młody człowiek doświadcza cierpienia psychicznego.
Objawy psychosomatyczne
Niektóre źródła wskazują na to, że u depresja u nastolatków, częściej niż u dorosłych, przejawia się też objawami psychosomatycznymi, czyli cielesnymi, ale mającymi swoje źródło w psychice. Zaalarmować powinny takie objawy, jak nawracające bóle głowy, brzucha, zaparcia czy omdlenia u dziecka. Jeśli kontrola u lekarza pediatry i/lub neurologa nie wykaże, że przyczyny tych dolegliwości mają podłoże medyczne, warto skontaktować się z psychologiem. Objawy psychosomatyczne mogą świadczyć o depresji, ale także zaburzeniach lękowych i fobii szkolnej.
Trudności z koncentracją i/lub niechęć do nauki
Warto szczególnie zatroszczyć się o zdrowie psychiczne dziecka, gdy zauważamy, że jego oceny pogarszają się lub że nasza pociecha, która do tej pory była prymusem i sama garnęła się do nauki, zaczęła poszukiwać wymówek, by nie siadać do książek. Choć odruchową reakcją może być strofowanie nastolatka i motywowanie go do większego wysiłku, lepiej będzie w pierwszej kolejności zapytać go, jak się czuje, jakie są przyczyny jego trudności i czy możemy zrobić coś, co sprawi, że poczuje się lepiej. Depresja u nastolatków często przejawia się bowiem spadkiem motywacji i sił do działania. Nawet dorośli nie zawsze są w stanie zmusić się do realizacji codziennych obowiązków w takim stanie.
Zawsze w takich trzeba skonsultować się ze specjalistą – w pierwszej kolejności najlepiej psychologiem dzieci i młodzieży – warto jest zawsze wtedy, gdy sugerują nam to osoby z otoczenia dziecka (np. wychowawca, nauczyciele) oraz wtedy, gdy sam nastolatek prosi nas o pomoc i przyznaje, że nie radzi sobie z problemami. Objawem, którego nigdy nie należy lekceważyć, są też oczywiście samookaleczenia w jakiejkolwiek formie (nie tylko tzw. „cięcie się”, ale także powtarzające się zachowania typu skubanie skóry, szczypanie się lub bicie po twarzy).
Całodobowa bezpłatna infolinia dla dzieci, młodzieży, rodziców i nauczycieli tel. 800 080 222
Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka tel. 800 12 12 12(poniedziałek-piątek od 8.15 do 20.00)
Młodzieżowy Telefon Zaufania tel. 19288(poniedziałek-piątek od 15:00- 19:00)
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży tel. 116 111 (czynny 7 dni w tygodniu, 24 h na dobę)
